Kelynn High
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
PortalPortal  IndexIndex  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 In the forest, the place called freedom. x

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Gast
Gast




In the forest, the place called freedom. x Empty
BerichtOnderwerp: In the forest, the place called freedom. x   In the forest, the place called freedom. x Icon_minitimevr nov 18, 2011 10:02 am

Rustig liep de luipaard sierlijk het bos in, ze rook de geur van de bomen. Het geluid van de bladeren onder haar poten klonk als muziek in May's oren. Al lang had ze het bos verlaten, maar dit zou de eerste plek zijn waar ze naar toe wilde gaan. Met haar amandel-vormige ogen keek ze nieuwsgierig rond. Na een tijdje in het bos gelopen te hebben vond ze een kleine waterpoel. Ze keek er even in en ze zag zichzelf. Een kleine glimlach verscheen rond haar bek en in haar ogen verschenen een bepaalde glinstering. Het voelde alsof de luipaard hier wou blijven, de hele dag door. Maar natuurlijk ging ze dat niet doen, alles wilde ze ontdekken en zien. Op het moment dat ze net wou doorlopen hoorde een takje knisperen. In een snelle tijd draaide ze zich om en keek wat het was. Haar oren bewogen vrolijk mee. Dat vond ze altijd zo gek, maar natuurlijk was het niet te helpen. Daarom liep ze weer snel weg.

Na een poosje zag ze iets speciaals. Een omgevallen boom. Perfect om haar lenigheid te beoefenen. Dus keek May naar haar poot, waar ze die het beste kon plaatsen. Ze zag een mooi plekje en concentreerde zich. Ze nam een sprong en belandde perfect. Daarna balanceerde ze wat minder makkelijk, maar alsnog lukte het haar wel. Toen ze het had beoefend, liep ze weer verder. Als ze nu niet door zou lopen, dan nooit. Er was niks aan de lucht te zien, alles blauw. Ze herinnerde zich de zomermiddag met haar ouders, met precies hetzelfde weer.

May rende naar de keukentafel en sprong er gemakkelijk op. Ze keek haar moeder de ogen in, en haar moeder glimlachte terug. Vader kwam eraan en pakte het kleine meisje vast. Daarmee rende hij haar mee naar buiten en samen rende ze op het gras. Hij liet haar niet los, dus het voelde alsof ze vloog. Het voelde fantastisch. Toen Vader haar losliet begon ze zo hard mogelijk te rennen, want hij kwam alweer achter May aan. Ze begon te schaterlachen en voelde ze zich zo gelukkig. Ze viel neer en staarde naar boven, daar zag ze die prachtige witte wolken, en de hemelsblauwe lucht. Daarna sloot ze haar tere ogen.

Toen ze wakker werd, lag ze daar. Op de grond. Ze keek en zag haar benen en armen. Ze lachte en bleef liggen. Genietend van het moment.


[Voor Iedereen, ;D]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chris

Chris


Aantal berichten : 63
Registratiedatum : 17-11-11
Leeftijd : 25
Woonplaats : It's my dirty secret >3

Your Character
Animal ID: Lynx
Age: 16 years
Partner: Love is an illusion of the heart

In the forest, the place called freedom. x Empty
BerichtOnderwerp: Re: In the forest, the place called freedom. x   In the forest, the place called freedom. x Icon_minitimeza nov 19, 2011 12:50 pm

De katachtige-lynx struinde door het bos. De zon verwarmde haar ijskoude hart. Ze keek leeg en verdoord uit haar ogen, in haar blik was alleen verdriet te lezen. Het meisje haatte dit soort dagen. Ze waren warm en gezellig, precies de dingen waar Chris niet aan wilde denken. Tenminste, niet op dagen zoals deze. Chris voelde zich vreselijk, het was al meer dan drie jaar geleden dat ze haar dierbare familie voor het laatst had gezien. Drie jaar alweer.. Chris zuchte diep. Ze wilde, sterker nog, ze kón er niet aan denken. Haar tere ziel kon na al die jaren nog steeds niet bevatten dat het al drie jaar geleden was. De gebeurtenis stond nog steeds in haar geheugen geprent. Ze zag het recht voor haar wanneer ze er aan terug dacht. Snel propte ze de gedachten aan haar ouders en tweeling broertje naar de achtergrond. Ze zou ze nooit vergeten, nooit mee leren leven en al helemaal nooit meer terug krijgen. Die laatste gedachten was het ergst. Nooit, maar dan ook nooit zou ze haar ouders nog terug zien. Dat was nou eenmaal zo.
Voor het eerst in maanden vestigde een kleine glimlach zich om de mond van de lynx. Ze rook een sterke geur van een kat. Vele malen groter dan dat zij was, waarschijnlijk een luipaard of een andere grote kat. Chris snoof de geur nogmaal heel goed op, en liet het ditmaal diep tot in haar binnenste doordringen. De geur beviel haar allerminsts. Ze rook geen emoties die door de war geschopt waren. Enkel en alleen de geur van een jong meisje, die net zoals zij een vrouwelijke shapeshifter was. Leeftijd kon ze niet precies opmaken vanuit de geur, al vermoedde ze wel dat het meisje iets ouder was als zij. Chris was wel toe aan een beetje spanning in haar saaie leven. Misschien een harde knokpartij, of desnoods een bloederig tafereel. Lichtelijk enhousiast sloop ze achter haar doelwit aan, de vrouwelijke shapeshifter. Meerdere geuren drongen haar neus binnen tijdens de zoektocht, maar allemaal negeerde ze die. Het luipaard was haar enige doel.
De ijsblauwe ogen van Chris gleden over het gestalte van het witte luipaard. Het stond bij een waterbron te drinken, en keek gefacineerd naar haar spiegelbeeld. "Puh, ijdeltuit" fluisterde Chris zo zacht mogelijk. Het luipaard meisje kon haar niet gehoord hebben, daarvoor waren de woorden veels te zacht. Chris dook ineen en sloop langzaam en zo zacht mogelijk naar voren. Haar poten raakten amper de ondergrond. Toch kreeg ze het op een of andere manier voor elkaar om op een takje te gaan staan. Het takje kraakte luid, het luipaard moest het wel gehoord hebben. Ze had het juist. Net voordat het luipaard haar kop had weten om te draaien, was Chris al weggedoken. Net op tijd, de amandelachtige ogen keken onderzoeken naar de omgeving, maar stelde uiteindelijk vast dat er geen gevaar was. Het meisje hobbelde weg, Chris volgde haar. Het was een raar meisje, ze lachte constant en probeerde haar evenwicht te houden op een boom. Chris was dit totaal niet gewend. Uiteindelijk kwamen ze bij een redelijk donkere plek. Het luipaard meisje viel langzaam in slaap. Dit was haar kans! Chris sloop nog in haar dier gestalte naar voren en keek onderzoekend naar het luipaard. Langzaam veranderde het terug in een meisje. Ze was slank en had lang, bruin haar. Om het meisje ook een eerlijke kans te geven liet Chris ook voor het eerst in drie jaar haar dierlijke gestalte vallen en veranderde ze terug in een mens. Het voelde raar om op twee benen te staan, en lange armen te hebben. Al het haar op haar lichaam verdween, totdat er enkel en alleen nog lang, bruin haar op haar hoofd overbleef. Ze liep naar achteren en wachte geduldig totdat het meisje wakker werd. Na enige tijd lachte het meisje en bleef ze genietend van het moment liggen. Chris stond op uit de bosjes en lachte vals terwijl ze het meisje tegemoet liep. "Geniet maar lekker van het moment hoor," zei ze spottend. Ze keek vals uit haar blauwe ogen en lette goed op de bewegingen van het meisje. "Ik heet Chris." Zei ze daarna, ervan uitgaand dat het meisje ook haar naam zou zeggen. Ze liep nog een paar stappen naar voren en keek neer op het meisje, die duidelijk een jaar ouder was dan zij. Geduldig wachte ze op reactie

Ik MOEST gewoon reageren x'D
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast




In the forest, the place called freedom. x Empty
BerichtOnderwerp: Re: In the forest, the place called freedom. x   In the forest, the place called freedom. x Icon_minitimezo nov 20, 2011 3:35 am

Yana had geen idee dat er iemand in haar omgeving was. Terwijl ze verder liep kwam ze een meisje tegen. "Geniet maar lekker van het moment hoor," "Ik heet Chris." Yana keek haar aan, met haar bruine ogen. "Yana." Het meisje was iets jonger dan haar, en behoorlijk anders als haar. Het meisje herinnerde haar aan haar jongere zusje. Niet perse het uiterlijk, maar het speelse, ondeugende gedrag. Zij was eerder de rustige, maar toch spontane. Ze bestudeerde Chris en glimlachte. "Zit je al lang op Kelynn High?" Daarna liep ze weer verder. Ze bleef Chris in de gaten houden, want ze wilde wel weten hoe ze in elkaar zat. Ze bleef staan, want ze zag iets. Ze bukte en raapte het op. Het was een erg mooi glinsterend steentje. Ze stopte het in haar jaszak en ging toen zitten op een omgevallen boom. Daar sleep ze het steentje aan, met een zakmes en duwde er een gaatje in. Ze was niet zeker of het wel een steentje was, want het ging best gemakkelijk, maar ze pakte haar zilveren ketting en schoof het steentje eraan. Daarna deed Yana de ketting weer om en veranderde ze in een luipaard. Haar vacht schitterde, het had er nooit zo goed uit gezien. Daarna liep ze naar Chris. Veranderde weer terug en zei: "Wat voor steen is dit?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





In the forest, the place called freedom. x Empty
BerichtOnderwerp: Re: In the forest, the place called freedom. x   In the forest, the place called freedom. x Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
In the forest, the place called freedom. x
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» She's all over the place
» Place to be
» Place of peace

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kelynn High :: The Town :: The Forest-
Ga naar: