Kelynn High
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
PortalPortal  IndexIndex  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Discovering faces

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Valentina

Valentina


Aantal berichten : 15
Registratiedatum : 17-11-11

Your Character
Animal ID: Hermelijn
Age: 23
Partner: /

Discovering faces Empty
BerichtOnderwerp: Discovering faces   Discovering faces Icon_minitimema nov 21, 2011 7:54 am

Starend naar de de hemel boven haar bedacht Valentina zich dat ze naar die school moest. Dat internaat... waar ze zichzelf zou kunnen zijn. Waar ze het o zo geweldig zou krijgen. Echt, ze was razend benieuwd. Niet.
Maar wat moet dat moest, soms waren er geen omwegen, soms kon ze niet simpel veranderen en voor alles wegrennen. Want sommige dingen moest je overwinnen.. en met sommige dingen wérd je overwonnen. De reden dat ze hier nu was, ze had het beter gehad thuis. Een hard bestaan, maar geweldig. De lange tochten langs de fjorden, klifduiken, hout sprokkelen om weer op te warmen. Of eerder om haar vrienden op te warmen, zelf veranderde ze gewoon. Warm genoeg, haar vacht was dik en had haar nog nooit teleurgestelt. Zelfs niet in alle koude gebieden waar ze zich tot aangetrokken voelde. Warmte was niks voor haar, je werd en er plakkering, lui en dorstig van. Nee, liever sneeuw. Ze was dan ook een hermelijn, hoewel haar vacht niet heel dik was. Als ze graag bezweet en stinkend had willen rondwaggelen was ze wel een prairiehondje geworden.
Valentina kalmeerde van haar inwendige mopperbui toen haar ogen op de maan vielen. Die deed haar altijd goed, liever nacht dan dag. Een lichte bries streek over haar naakte lichaam en Valentina huiverde. Haar middernacht zwemfeestje was heerlijk geweest maar nu begon het koud te worden, zelfs voor haar. In haar tweede kant veranderen wilde ze niet, bang dat ze zichzelf zou verliezen in haar dierlijke instincten. Dat ze deed wat ze haar hele leven al deed, vluchten. Met een overdreven kermend gekreun kwam ze overeind en trok het grootste deel van haar kleren weer aan, haar sokken en laarzen liet ze maar even liggen. Als er iets vreselijk was was het koude voeten in koude schoenen. Die warmden toch niet meer op totdat ze binnen was, pech gehad dus. Valentina kwam overeind en klopte het zand zo goed mogelijk van zich af. Met een zwaai draaide ze zich om, in haar draai greep ze ook haar laarzen, klaar om haar hel... toekomst, tegemoet te gaan. Haar donkere wenkbrauwen schoten naar elkaar toen ze meende iets te horen.


Laatst aangepast door Valentina op wo nov 23, 2011 5:40 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Nakota

Nakota


Aantal berichten : 145
Registratiedatum : 17-11-11
Leeftijd : 27

Your Character
Animal ID: Hert
Age: 22
Partner: My heart is free, free like a bird

Discovering faces Empty
BerichtOnderwerp: Re: Discovering faces   Discovering faces Icon_minitimema nov 21, 2011 8:49 am

Nakota liep onrustig naar buiten. Ze had zichzelf voorgenomen vroeg te gaan slapen, maar dat leek tegenwoordig onmogelijk te zijn. Altijd dacht ze wel aan iets, was het niet aan haar overleden zusje Chante, was het wel aan de heimwee die ze had naar huis. Ze voelde zich niet geaccepteerd hier op Kelynn High. Ze was altijd al een buitenstaander geweest, maar hier leek het nog eens extra benadrukt te worden. Nakota voelde zich niet op haar gemak, wat grotendeels aan haar karakter lag. Wel had ze gemerkt dat andere mensen ook niet makkelijk op haar af leken te komen. Het leek alsof ze haar een beetje probeerden te vermijden. Dat zorgde er alleen maar meer voor dat de druk op haar borst zwaarder en zwaarder werd. Toen ze na het eten naar haar kamer was gelopen met de intentie meteen in bed te duiken en daarna in een diepe, rustige slaap te vallen, was ruw verstoord door de plotselinge gedachten die haar hoofd maar niet los leken te willen laten. Ze dacht aan thuis. Ze wilde weten hoe het met haar ouders was nu zij er niet meer was. Zouden ze het leuker hebben zonder haar? Natuurlijk niet, siste ze tegen zichzelf in haar hoofd. Je moet niet zo belachelijk doen. Nakota hoopte dat haar ouders nu verstandig genoeg waren om terug naar de stam te gaan, nu ze toch geen kinderen meer hadden om een beter leven te kunnen geven. "Beter leven". Dat was altijd de smoes van haar ouders geweest als Nakota had gevraagd waarom ze niet terug naar de stam waren gegaan na het overlijden van dochter en zusje Chante. Ze zou een "beter leven" hebben buiten de stam. Ze zou "beter" worden opgeleid, een betere toekomst hebben. Maar Nakota wilde dat helemaal niet. Ze wilde bessen zoeken, allerlei wondermiddeltjes uit de natuur bestuderen, dansen rond een groot vuur ter ere van Wanka Tanka. Nee, beter zou ze het niet hebben in deze nieuwe wereld. Op school had ze het altijd erg moeilijk gehad. Ze sprak van nature nauwelijks tot geen Engels, en moest wel op een Engelse school zitten. Leerplicht, noemden haar ouders dat. Voorheen wist Nakota niet eens wat een school was, of wat het nut ervan was. Ze werd er vaak gepest door haar gebrekkige Engels en haar aparte uiterlijk. Ze weigerde namelijk om normale kleren te dragen, ze bleef altijd koppig de kleding die ze nog van haar stam overhad dragen. Het pesten had haar weinige zelfvertrouwen niet veel goed gedaan, waardoor ze in de loop van de jaren was uitgegroeid tot een heel verlegen meisje met een laag zelfbeeld en amper vrienden. Toen het hele gedoe van het shapeshifter zijn er nog bij kwam ook, leek het haar allemaal even teveel onrust en ongelukkigheden in haar leven. Kelynn High zou de oplossing van een groot deel van deze problemen zijn, maar tot nu toe had ze nog niks gemerkt van zijn magische helingskrachten, of wat haar ouders dan ook hadden verzonnen. Ze wilde terug naar huis, terug naar de stam, waar ze veilig in de onhygiënische tenten kon slapen terwijl de stamoudsten verhalen over vroeger vertelden. Nakota miste die tijd. Ze wilde Chante niet verantwoordelijk maken voor het weggaan van de familie bij de stam, want ze wist dat het niet haar keuze was geweest om zo ziek te worden dat zelfs de medicijnman niks meer kon doen. Nakota was gewoon geboren om alle pech in de wereld op te vangen.
Nakota merkte pas hoe ver ze was gelopen toen ze zand tussen haar blote voeten voelde kroelen. Ze hief haar hoofd en keek in het rond. Het was donker, maar aan de hemel hingen duizenden sterren. Een daarvan was Chante, dat wist Nakota zeker. De grootste, mooiste ster was gereserveerd voor Chante, en de dichtsbijzijnde plek voor Nakota. Zo konden de zusjes weer verenigd worden. Ze zuchtte. Was het maar waar. Plotseling zag Nakota iets bewegen in haar ooghoeken. Ze wende haar hoofd af van de sterrenhemel en keek naar links, waar ze een donker gestalte zag staan. Ze schrok niet van de plotselinge aanwezigheid, zij was namelijk degene die de ander zijn gebied binnen was getreden. Voorzichtig liep ze naar het gestalte toe, vastberaden haar onsociale karakter overboord te zetten en aardig te doen. Ze wilde iemand hebben om tegen te praten. "Goeie avond," zei Nakota schor. Ze voelde haar wangen rood kleuren zonder dat ze er een verklaring voor had. Ze slikte. "Wat doe jij hier zo laat nog?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Valentina

Valentina


Aantal berichten : 15
Registratiedatum : 17-11-11

Your Character
Animal ID: Hermelijn
Age: 23
Partner: /

Discovering faces Empty
BerichtOnderwerp: Re: Discovering faces   Discovering faces Icon_minitimema nov 28, 2011 7:41 am

Valentina keek het meisje wat was verschenen enigszins schuw aan. Ze wist niet wat ze moest verwachten in deze nieuwe wereld, zo kon je het wel omschrijven. Alles was hier vreemd voor Valentina, dit meisje nog meer dan de rest. De kleren die ze droeg waren apart, nog nooit had ze iemand zo gezien. Hoewel Valentina in het algemeen niet zoveel mensen zag, in het puntje van Noorwegen, midden in het naaldwoud, waren nu eenmaal niet zoveel mensen. Als ze ze al zag, waren het altijd dezelfde. Iedereen droeg stevige laarzen, een stevige broek en een flannelen blouse, hoe koud het ook was. Nakota was heel anders, ze had versierde kleren aan die in lagen rond haar vielen. Interessant of uit de buurt blijven, het lag allemaal heel dicht bij elkaar. Het leek zo aantrekkelijk om snel naar een Hermelijn te schieten, haar instinct de sporen te geven en in een boom te klimmen. Maar Valentina deed het niet, ze had zichzelf beloofd om het tenminste te proberen. Of dat nu lukte of niet, proberen zou ze het. Hoe wist ze niet, ze kon niet schrijven of lezen en had het nog nooit geprobeerd... ze kon wel plaatjes kijken? Hoe dan ook, het was een school dus er moest vast iets of iemand zijn die haar wat bij kon brengen. Of niet, dan bleef ze hier rondhangen om haar vader niet tot last te zijn. Valentina wist wel dat ze van elkaar hielden, zielsveel zelfs, maar ze kon niet zo goed met de ruwe man opschieten. Hoewel ze er niet zo uitzag, tenger en verlegen op het eerste gezicht, was ze graag de baas. Dat had ze dus van haar vader, dat was dus ook wat botste. Vooral op de plaats waar meisjes werden geacht hun mond te houden en thee te zetten. Hmm ,nee. Hoewel ze echt van thee hield, was het niet haar passie. Daarbij, door haar veranderingen was het moeilijk om te onstpannen. Het liefst was ze de hele dag Hermelijn. Klein, nieuwschierig en schattig voor alle mensen. Bijna alle mensen, er liepen wat bruten rond die best een bondkraag van haar wilde maken. Dat waren niet de ruwe mannen maar de dikke vrouwen. Die waren nog geniepiger. 'Avond, ik ben op weg naar.. dat ding.' groette ze voorzichtig en wapperde met haar handje richting de school. 'Ik ben nieuw weetje, maar ik kon het niet zo snel vinden. De borden...' even zweeg Valentina en keek beschaamd naar de grond. Ging ze nu al vertellen dat ze analfabeet was? Zich nu al voor schut zetten? 'Ik kan niet lezen.' mompelde ze met een frons op haar gezichtje. Ze kon het maar beter meteen vertellen, misschien kon dit aparte meisje haar helpen. Tenminste, als ze apart was, ze had geen idee hoe je je hier diende te kleden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Discovering faces Empty
BerichtOnderwerp: Re: Discovering faces   Discovering faces Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Discovering faces
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kelynn High :: The Town :: Beach-
Ga naar: