L O O K I N G .. U P

Onderwerp: L O O K I N G .. U P di nov 22, 2011 8:21 am

Could have given up so easily
I was a few cheap shots away from the end of me
Taken for granted,
most everything
that I would have died for
Just yesterday,
Just yeterday.

Haar oranje geverfde haren zweefde rustig mee in de wind. haar gezicht was opgewekt maar, in haar over vrolijke buien was ze niet. Sommige mensen konen zich daar kapot aan ergeren maar dat was nou eenmaal een deel van wie ze was. Ze was zeker niet vanplan terug te gaan naar haar oude zelf, waar alles zo donker was dat ze opdat moment niet het idee had dat ze er ooit nog uit kon komen. Het was niet dat ze geliefde was verloren of iets maar bijna wel haar zelf. Niemand wist dat ze zo diep in de shit had gezeten met haar zelf, zelfs tegen haar ouders had ze met een koud gezicht gelogen. Het was een raar idee vond Hylen zelf dat het maar weinig scheelde of ze had deze tijd niet eens meegemaakt. En dat allemaal omdat mensen haar lieten geloven dat ze niet hoorden te leven, ze was een misvormsel. Dit was allemaal voor de tijd dat ze wist over het shapeshiften, ze was gewoon overal een pispaal. Het maakte niet uit wat ze deed ze konden haar toch wel ergens op pakken, als het niet om haar opmerkingen ging was het wel haar overgewicht wat ze toen had. Of het rare lachje dat ze soms had als ze echt ergens de schik in had. Hylen wist nogsteeds niet helemaal waarom ze die ochtend niet gewoon had door gezet, wat haar tegen hield? Ach wat boeide het nu ook! ze had het niet gedaan en daar was ze echt ontzettent blij mee. Nu ze kon zijn wie ze was zonder al dat extra vel voelde ze zich ook een stuk gelukkiger. En haar dierengedaante was er ook nog bij gekomen, ergens kon ze er wel trots op zijn. Ze had altijd al geweten dat ze anders was maar helemaal anders dan de 'gewone' mens had ze niet verwacht. Hylen trok haar capuchon over haar hoofd terwijl ze verder door het zand schuifelde. Het was nog knap vroeg, Michaël lag waarschijnlijk nog te slapen. Wat alleenmaar beter voor hem zou zijn, die jonge had ook overal prikkels en nieuwe dingen meegemaakt en dan ook nog eens een weirdo van een kamergenoot. Een kleine glimlach kwam op Hylen's gezicht, slecht kon het hier zeker niet worden. Ze legde de gedachtens over haar verleden achter zich en richte haar groene ogen op de horizon, die al iets oranje begon te worden. Het zou zeker niet lang duren voordat de zon volledig zichtbaar zou zijn, en Hylen was dat zeker niet vanplan te missen. Zons op en ondergang was misschien wel een van de mooiste momenten die er bestonden. abrupt stopte ze en zakte neer in het zand. Met haar benen iets omhoog getrokken en haar armen er omheen geslagen keek Hylen recht voor haar uit. Voor een moment kwam er een koude rilling over haar rug lopen die voor kippenvel zorgde, de vroege ochtende waren ook weer niet zo ontzettend warm en Hylen was al zo'n koukleum. ze trok haar mouwen van haar zwarte trui verder over haar polsen en bedekte de helft van haar vinger. Haar blik gleed even gelijdelijk rond haar heen en richte hem daarna weer op de horizon die daar bleef haken.