Straight swim of course!

''Geluksvogel! In het weekend aankomen! Meteen vrij en wat ga je nu doen?'' de wat weg vallende stem van haar vader klonk blij, maar toch wat raar, ''Je gaat wel je best doen, hé?'' ''Ja, pa'' antwoordde ze maar, terwijl ze vlug verstopte toen er wat kinderen aankwamen en ze bleef achter de boom staan. ''Papa, de verbinding is erg slecht, zullen we maar stopen?'' vroeg ze aan haar vader en een ruisende stilte viel, ''Ja, maar je belt me wel weer. Anders schakel ik de politie in'' antwoordde haar vader, hij bedoelde het als grapje, maar in zijn stem klonk toch ongerustheid. Sarah zuchtte, ''Ik zal geen zelfmoord plegen, dag'' ze hing abrupt op en deed haar mobiel in haar jaszak. Daarna keek ze naar het grote gebouw voor zich, ze was al binnen geweest en had zo alles gezien, dat was s'morgens geweest. Nu had ze haar vader gebeld, om te zeggen dat haar reis goed verlopen was. En het was inderdaad weekend, vrijheid dus! Haar rode haar bewogen zachtjes in de wind, terwijl ze haar jack sloot en voorzichtig te voorschijn kwam. Niemand keek naar haar, dus ze richtte zich iets meer op. Met rustige stappen ging ze via de beach, waarvan ze had gehoord dat die er was. Hopelijk ging ze de goede kant op.

Ja, ze was de goede kant op gegaan. Sarah ging het strand op en keek eerst rustig rond, haar ogen glommen verlangend naar het water. Het zag er koud uit, maar dat kon haar niet veel schelen...Sarah keek eerst om en liep toen naar het water toe, het zand kwam in haar groene sportschoenen zitten, maar dat maakte haar niet veel uit. Eenmaal aangekomen deed ze haar kloffie uit en trok haar zwarte badpak aan, dat ze eigenlijk altijd bij zich had. Voorzichtig waadde ze het water in en dat was inderdaad koud, dus eerst stond ze wat te rillen. Uiteindelijk was ze er door en zwom ze met krachtige slagen in het rond. Haar rode haren dreven op het water en het badpak glom in de zon. Het water was nog steeds wat koud, maar ze was er aan gewend. Misschien kon ze...Als niemand haar zag, natuurlijk. Ze keek om zich heen, niemand te zien, er was niemand. Oké, ze kon. Opeens begon ze te veranderen, ze werd een groene krokodil. Het grote beest dreef eerst wat op het water en begon toen te zwemmen. Met de krachtige staart stuurde ze en ze ging kopje onder. Onder het water zwom ze nu beter, het dier gebruikte vooral de staart. Ze besloot om wat vlugger te gaan en met een grote snelheid ging ze door het water heen, vissen schoten alle kanten op. Opeens moest ze weer naar boven gaan, terwijl ze weer een mens werd, om adem te halen, en daar keek ze recht in het gezicht van een andere mens.

(Meestal iets beter)

Jade keek recht in de ogen van een meisje. Heel even schrok ze, maar het meisje was duidelijk niet gevaarlijk. Ze zag er zelfs een beetje angstig uit. Logisch, want als je elkaar zo tegenkomt is het niet de bedoeling dat je heel blij gaat kijken. Dat zou er gestoord uitzien. Ze keek diep in de ogen van het meisje. Het deed haar denken aan haar beste vriendin. Vroeger had ze er 1. Samen hadden zij hun haar geverfd. Knalrood. Dat was de afspraak. Toevallig had het meisje tegenover haar dezelfde kleur. 'Hoi? Ik ben uhm.. Jade!' zei ze lief, en gek. Ze glimlachte lichtjes en daarna zwom ze een rondje om het meisje heen. Heel even vroeg ze zich af of zij ook een shapeshifter zou zijn. Vast niet. Of wel? Het belangrijkste was dat ze nu even naar de kant zwommen. Dus dat deden ze. Eenmaal bij de kant rende ze het zand op, wat bleef plakken aan haar voeten, door het natte water. Ze rende naar haar handdoek en sloeg die om zich heen. Ze wreef haar prachtige rode haar uit haar gezicht, en keek recht in de zon. Het deed pijn, dus sloot ze haar ogen. Toen ze weer haar ogen opende keek ze rond het strand, of ze het meisje kon vinden. Maar ze moest knijpen met haar ogen, want de zon was té fel.

Net zoals vroeger. De eerste keer naar het strand.

Het kleine meisje rende het strand op. Daar wachtte haar moeder op haar. Met haar armen open. Maar in plaats van stenen of gras te zien liggen, zag ze zand. Het was korrelig en warm. Jade woelde haar voeten door het zand. Daarna zette ze haar tweede stap erin. En langzaam begon ze te rennen. Zo belandde ze in de armen van haar moeder. Ze ging naast haar zitten, en de zon voelde warmer aan dan normaal. Toen ze goed zat, en recht voor zich uit keek, zag ze geen zand, maar water. Een grote bak met water, die maar niet ophield. Het water krulde omhoog, en haar moeder vertelde haar dat het golven waren. Kijkend naar het zand liep ze sloom naar de bak water toe, die zee genoemd werd. Ze ging er zitten en vond er heel erg veel schelpen. Ze waren paars en rood, of meer kleuren. Ze liep verder, en het water werd steeds dieper. Haar tong proefde de zoutste smaken die er waren. Haar bruine haar werd nat, en dat voelde erg zacht aan. Het was een droom die uitkwam.

[yeaah, allebei rood haar. ;D]