Running like a wolf

‘Beep beep beep’ het alarm van de winkel ging af maar dat weerhield de jongen niet. Alle mensen op staart keken naar hem hoe hij wegrende met wat kleren in zijn handen. “Hey, jij daar! Kom terug! Vuile hond!” riep één van de kassiers, struikelend liep hij achter de jongen aan die behendig alle mensen ontweek op straat. ‘Vuile hond?’ dacht hij, ‘Zit er dicht bij’ grijnsde de jongen. Het hek naar het bos kwam dichterbij ondertussen was er heel wat commotie op het plein achter hem en velen keken hem na. Met een krachtige sprong klom hij met een hand over het hek en belandde met een dof geluid op de grond. Verbaasd keek men na, Jake grijnsde en liep het donkere bos in waar hij zijn kleren in een zak stak die aan een boom ging. Deze bond hij strak rond hem en shifte in een wolf.

Een eindje verder op bleef hij stil staan, met zijn kop in de lucht snoof hij diep in. Er waren geen mensen meer in de buurt en rustig liep hij verder. Zijn staart was op het eind gekruld en zijn tong ging uit zijn bek. Het was warm en zijn relatief dikke vacht deed er niet goed aan. Toch bleef hij wolf, hij was van mening om voor altijd een wolf te blijven maar hij wist dat het niet kon. Als wolf voelde hij zich zoveel beter dan als mens. Die wezens, mensen, vond hij afschuwelijk maar hij voelde steeds de neiging om eens als mens rond te dwalen al haatte hij die soort meer dan stront. Vertrouwend op zijn instinct liep hij verder tot aan de rand van het bos waar je Kelynn High vaag kon zien. De zee was er ook niet ver vandaan, het was zo beetje het centraal punt voor Jake. Hier kon hij alle kanten op gaan indien dat nodig was. Eenmaal aan de rand ging hij achter een struik staan, keek om zich heen en nam vervolgens zijn nieuwe kleren. De kleren die hij nu droeg waren oud en versleten. Tenslotte werden ze te klein, hij was in enkele maanden veel gegroeid. Snel deed hij zijn oude kleren uit en deed de nieuwe aan. De oude stak in hij zijn tas/zak, wie weet kon hij die lappen stof nog gebruiken.

Zijn nieuwe hem zat best wel goed, hij paste nooit zijn kleren voor hij ze stal. Hij wist wel ongeveer of ze zouden passen of niet. een zwarte jacket droeg hij erboven op en deed de kap aan. Veel zin om zonder kap rond te lopen had hij niet, nooit. Als mens voelde hij zich zo naakt zonder vacht, die kap beschermde dus zijn kop. Hij had de laatste paar knopen open gelaten van zijn hemd en een das ging er losjes om. Zo leek hij echt wel een gangster of iets dergelijks. Maar wat mensen dachten over zijn mensenvorm kon hem niets schelen. Alleen als wolf droeg hij zijn waardigheid. Hij deed de zak weer rond zijn schouders en liep terug naar de rand als wolf. een natte en koude bries kwam van de zee en speelde door zijn vacht, even zuchtte hij en liep verder richting Kelynn High. Zijn oren gingen naar achteren, iets of iemand was in de buurt. Hij snoof en inderdaad, er was hier iets en waarschijnlijk werd hij bekeken. Zijn nekharen stonden lichtjes overeind en zijn ogen speurden de omgeving af, op zoek naar een mens of dier. Of beide…

[Iedereen welkom :p en inspiratielose titel xD]