New room, New Friends?

Aishya - Elin - Sidney

Een korte broek aan, een topje erboven op, haar rode haar hing losjes over d'r schouders heen en ze had een lichtbruin cowboyhoed op haar hoofd staan. In het gezelschap van twee koffers en een rugtas liep ze over het terrein heen. Het maakte haar niet zo veel uit wat andere mensen van haar dachten. Het waren kleren die lekker zaten, dus dan ging ze zich er niet druk om maken wat andere er van vonden. Haar lichte ogen staarde om zich heen, opzoek naar het gebouw waar ze moest zijn. Ze was pas net aangekomen op Kelynn High en was nu opzoek naar het gebouw waar haar kamer was. Ze wist dat het een waarschijnlijk een groot gebouw moest zijn, aangezien ze een driepersoonskamer had. Gelukkig maar, aangezien ze geen zin had om weer te gaan zitten hyperventileren omdat ze in een te kleine kamer vast zat en niet naar buiten kon. Ze voelde weer die drukkende pijn op haar borst als ze dacht aan al die kleine ruimtes die hier zou kunnen zijn.
Snel schudde haar hoofd om van die gedachten af te komen en liep verder opzoek naar het gebouw. Ondertussen schoot een liedje in haar hoofd, ze keek even om zich heen, maar bedacht zich toen dat het haar niet zo uitmaakte of ze werd opgemerkt, of ze nou wel of niet zou gaan zingen. "I want to break free. I want to break free. I want to break free from your lies. You're so self-satisfied I don't need you. I got to to break free. God knows, God knows I want to break free." Zachtjes zingend liep ze over het pad heen, totdat ze opeens in een schaduw terecht kwam. Ze opende haar ogen en keek recht tegen een gigantisch gebouw aan. Hier moest ze waarschijnlijk zijn. Ze zetten haar tassen op de grond en haalde een briefje uit haar zak. Ze moest zich melden bij de balie, die haar kamersleutel zou geven. Met een zucht pakte ze haar spullen weer en liep het gebouw binnen.
Voor de balie zetten ze haar tassen weer neer en merkte dat er niemand was. Met een zucht belde ze een paar keer, waarna een dame om de hoek verscheen en plaats nam achter de balie. "Ja?" werd er aan haar gevraagd. Wat een stuk chagrijnig zeg. Aishya rolde met haar ogen en leunde nonchalant op de balie. "Ik kom mijn sleutel halen. Aishya Campbell," Ze vertelde maar meteen haar naam erachter aan, dan hoefde ze tenminste niet nog langer hier te blijven. Haar naam werd opgezocht in de lijst en ze kreeg een sleutel en een envelop in haar handen gedrukt. Ze nam alles aan, stopte de sleutel in haar zak en pakte haar spullen weer. Rustig ging ze op zoek naar haar kamer.
Na een half uur door de kamers te hebben gezworven kwam ze eindelijk aan bij haar kamer. Ze wist dat ze deze kamer moest delen met twee andere mensen, maar tot dan had ze hem voor haar alleen. Ze stak de sleutel in het slot en draaide de deur open. Gelukkig was het een redelijk ruime kamer, dus kon ze haar gang gaan. Ze zetten haar spullen neer, deed de deur achter zich dicht en zetten gelijk het raam open. Frisse lucht, daar genoot ze van. Vermoeid plofte ze neer op een van de bedden en voelde een krampachtige pijn door haar rug schieten. Waarschijnlijk door al die tassen die ze telkens mee moest sleuren. Ze zuchtte en bleef lekker liggen, wachtend tot dat de pijn weg trok.

De auto van haar tante reed weg, Elin met de spullen achterlatend. Daar stond ze dan. Ze was al een halve week op Kelynn, maar nu woonde ze er ook. Haar spullen stonden op haar te wachten, net als haar kamer. Ze keek even naar beneden, misschien vonden zij wel het lelijk wat ze aanhad, maar dat boeide haar niet. Zij hield van haar knalroze topje en haar korte spijkerbroekje. Ze keek even rond, er liep nu helemaal niemand. Ze pakte uit haar tas haar Ipod en liep zingend het pleintje over. Haar lievelingsliedje draaide net toen ze bij de balie was. Ze groette heel beleefd en netjes. De vrouw keek haar wat verbaasd aan, waarschijnlijk kwam dat door de oordopjes die nu over haar schouders hingen. Ze keek haar glimlachend aan en deed haar oordopjes weg. "Ik kom mijn sleutel halen. Ik ben Elin Brisbane," zei ze vriendelijk. De vrouw keek haar aan en gaf haar een witte envelop. Roze was leuker en vrolijker geweest, dacht ze. Ze liep met de envelop en al haar koffers en spullen verder, op weg naar haar kamer. Voordat ze ging, deed ze haar oordopjes weer in en zong weer lekker mee met alle nummers die voorbij kwamen vliegen. Ze was echt een muziektiepje. Daar zwierf ze dan alleen door de gangen van de Dorms.. Ze had ergens een kamer, iets verder weg volgens de vrouw, maar ze vond hem maar niet. Achja, misschien kwam het gewoon doordat ze niet al te slim was. Ineens zag ze hem aan het einde van een lange gang. Hij was dus echt een beetje afgelegen. Het had zo'n half uur geduurt, maar nu was ze er dan eindelijk. Ze draaide de sleutel om en keek naar binnen. Ze wist dat ze twee kamergenoten zou hebben, dat was supergezellig vond ze. Het was een ruime kamer met drie ruime bedden en drie inloopkasten. Op een bed lag een meisje met bruin haar, haar kende ze nog niet. Ze liep naar haar toe en zei heel vriendelijk en uiterst rustig : "Hoi, ik ben Elin, aangenaam kamergenootje.." Ze nam het meisje even in zich op. Ze had bruin krullend haar, en waarschijnlijk was zij ook een shapeshifter, bijna iedereen was dat hier. Ze had een grappige cowboyhoed op, waar ze wel om moest lachen. En plofte neer op een bed en wachtte totdat het andere meisje iets zij.

Zo, nu moeten jullie er een week zonder mij :3